നോണ മോന്റെ സ്കൂളിലെ സരസ്വതി ടീച്ചര് സര്വീസില്
നിന്നും വിരമികുക ആണ് . അതിന്റെ ഭാഗമായി നടന്ന ചടങ്ങിലേക്ക് എന്നെയും
വിളിച്ചിരുന്നു . ഞാന് ചെന്നപോള് ടീച്ചറും ഭര്ത്താവും കുട്ടികള്ക്ക് സദ്യ
വിളമ്പി കൊടുക്കുക ആണ് . സാധാരണ ടീച്ചര് മാര് വിരമികുമ്പോള് സഹ അധ്യാപകര്ക്ക്
ഊണ് കൊടുക്കാറുണ്ട് . ഇവിടെ ടീച്ചര് ആ സ്കൂളിലെ എല്ലാ കുട്ടികള്ക്കും ഊണ്
കൊടുക്കുന്നു . പണ്ടൊരിക്കല് ഒരു വിനോദ യാത്ര പോയപ്പോള് ടീച്ചര് എല്ലാ
കുട്ടികള്ക്കും കബിളിനരകവും , അടയും കൊണ്ടുവന്നതും ടീച്ചര് തന്നെ എല്ലാവര്ക്കും
കൊടുത്തതും ഞാന് ഓര്ത്തു ഞങ്ങള് ഊണ് കഴിച്ചു ഇലയും കൊണ്ട് കയ് കഴുകാന് എഴുന്നേറ്റപോള്, തിരുമേനി
(ടീച്ചറുടെ ഭര്ത്താവു ) പിറകെ വന്നിട്ട് പറഞ്ഞു – ആ ഇല ഞാന് എടുക്കാം ,ഞാന്
ചോദിച്ചു അതെന്താ തിരുമേനി ഇല ഞങ്ങള് തന്നെ എടുത്താല് .. അപ്പോള് തിരുമേനി
പറഞ്ഞു .. ഈ കാലത്ത് ഇത് ഒന്നും പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് കാര്യം ഇല്ല എങ്കിലും പറയാം മറ്റുള്ളവരുടെ
എച്ചില് എടുത്താല് പുണ്യം കിട്ടുമെന്നും നമ്മുടെ പാപങ്ങള് ഇല്ലാതെ ആകുമെന്നും
ആണ് വിശ്വാസം
ഓരോ അതിഥിയും ഈശ്വരന് ആണ് . അതിഥി സേവ ഈശ്വര സേവ
ആണ് . അതിഥി ദേവോ ഭവ
ഈ ചിന്ത ഇന്ന് വായനക്കാര്ക്കായി സമര്പികുന്നു,
അഭിപ്രായം പറയുമല്ലോ ... നന്ദി .. നമസ്കാരം
:)
ReplyDeleteഅതിഥി ദേവോ ഭവ....
ReplyDeleteഉത്തമനായ അതിഥികള് എച്ചിലിലയില് യാതൊന്നും അവശേഷിപ്പിക്കില്ല :)
ReplyDeleteഅത് വേറൊരു തരത്തില് ചിന്തിച്ചു നോക്കിക്കേ?
ReplyDeleteസ്വന്തം മനസ്സറിഞ്ഞു ചെയ്യുന്ന ഏറ്റവും എളിമയായ ഒരു പ്രവര്ത്തി പുണ്യം തന്നെയല്ലേ?
കർമ്മങ്ങൾ ആണ് സന്ദേശങ്ങൾ
ReplyDeleteനല്ല ഒരു സംഭവകഥ.
ReplyDelete